Cześć!

Ból towarzyszy nam od urodzenia do dnia śmierci. Jednym z najczęściej przyjmowanych leków w celu jego uśmierzenia jest niewątpliwie ibuprofen. Dorośli zażywają go na wszelakie dolegliwości: migreny, bóle zębów, bóle miesiączkowe, bóle mięśniowe oraz w razie gorączki towarzyszącej wielu schorzeniom. Jako preparat dla dzieci, zarejestrowany już o 3 miesiąca życia, używany jest zazwyczaj przy ząbkowaniu lub przy gorączce występującej podczas wielu chorób wieku dziecięcego. Spotykamy go pod różnymi nazwami: Ibum, Ibuprom, Ibufen, Brufenik, MIG, Ibalgin, Nurofen, Kidofen itd…. A czy ktoś z Was przeczytał kiedyś ulotkę zanim go zażył? Czy wiecie co można a czego nie przy jego przyjmowaniu? Garść informacji niżej, ale wcześniej… TAK – Ciekawostka!!!

Trochę teorii…

Ibuprofen jest lekiem należącym do grupy tzw. Niesteroidowych Leków PrzeciwZapalnych (NLPZ). Wykazuje działanie przeciwzapalne (zmniejsza stan zapalny), przeciwgorączkowe (pamiętajcie, że leki przeciwgorączkowe zażywamy dopiero przy temperaturze powyżej 38°C)
i przeciwbólowe. Jego działanie polega na hamowaniu enzymu, który stymuluje wytwarzanie substancji prozapalnych odpowiedzialnych za wystąpienie objawów takich jak ból, obrzęk, zaczerwienienie, gorączka, złe samopoczucie itp.

Lek ten wchłania się bardzo dobrze w przewodzie pokarmowym. Jego maksymalne działanie w organizmie rozpoczyna się około 1-2 godzin jeśli podany jest w formie tabletki i po około 1 godzinie jeśli podano go w formie zawiesiny. Całkowite usunięcie leku z organizmu następuję po około 24 godzinach od podania ostatniej dawki.

Ibuprofen po przejściu do krwi, wiążę się z białkami występującymi
w osoczu (albuminy) w 99% – jest wtedy nieaktywny = NIE DZIAŁA. Takie połączenia są tak jakby „magazynem zapasowym” leku w organizmie. Gdy „wyczerpie się” wolna pula leku – ta niezwiązana z białkami – wtedy zostają uwalniane cząsteczki połączone z albuminą. Dzięki temu dłużej utrzymuje się stałe stężenie leku we krwi.

Ibuprofen jak każda substancja chemiczna na świecie (nawet „zwykła” sól kuchenna) ma swoje działania niepożądane. Do tych, które występują stosunkowo najczęściej należą:

Ciąża i karmienie piersią

Kobiety starające się zajść w ciążę powinny unikać ibuprofenu, ponieważ może on zaburzać proces implantacji (zagnieżdżania się) zarodka. Działanie to jednak występuję tylko w trakcie zażywania preparatu i ustępuje po zakończeniu terapii – nie utrzymuję się dłuższy czas!

Jeśli chodzi już o samą ciążę, ibuprofen może być stosowany (gdy to konieczne), ale tylko do końca II trymestru. W III jest on zabroniony.

Dlaczego akurat w trzecim trymestrze nie wolno przyjmować ibuprofenu?
Po pierwsze może hamować czynność porodową – wyciszać skurcze porodowe.
Po drugie: może wywołać przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego Botalla u noworodka co może skutkować nadciśnieniem płucnym. Zapytacie co to takiego ten przewód. Hmmmm…. Najprościej tłumacząc, dziecko znajdujące się w brzuchu ma nieco inną budowę tętnic (rurek z krwią 🙂 ) wychodzących z serca. Odmienność ta polega na tym, że w serduszku maluszka istnieje połączenie (taka malutka „rurka”) między główną tętnicą – aortą oraz tętnicami płucnymi – pniem płucnym. Ma ono na celu ominięcie krążenia krwi przez płuca (dziecko w brzuchu mamy nie oddycha swoimi płucami, bo jest zanurzone w wodach płodowych, więc przepływ krwi w celu dostarczenia tlenu nie jest potrzebny). W normalnych warunkach to połączenie ulega zamknięciu kilka godzin po narodzinach, gdy dziecko zaczerpnie pierwszy oddech, płuca się rozprężą i rozpoczną swoją pracę. Ibuprofen może przyspieszyć ten proces jeszcze w brzuchu ciężarnej, czego skutkiem może być właśnie nadciśnienie płucne u maluszka.

Po trzecie: może dojść do uszkodzenia czynności nerek dziecka czego konsekwencją mogą być przewlekłe stany zapalne nerek maluszka.
Po czwarte: może dojść u dziecka do skazy krwotocznej, czyli nasilonej skłonności do krwawień.

Jeśli chodzi o podawanie preparatu matkom karmiącym ibuprofen jest lekiem o najlepiej udokumentowanym bezpieczeństwie takiej terapii. Praktycznie nie przechodzi do mleka (kategoria 1). Iloraz mleko/osocze wynosi 0,14 (to bardzo mało).

Interakcje z pożywieniem

Aby jeszcze bardziej zminimalizować ryzyko wystąpienia dolegliwości brzusznych po przyjęciu leku, zaleca się przyjmować go w trakcie posiłku lub po nim (nie na pusty żołądek).

Ibuprofen i inne leki

Jak już wcześniej wspomniałam ibuprofen łączy się z białkami w krwi zwanymi albuminami. Nie jest jednak jedynym lekiem, który takie połączenia tworzy. Jego połączenie jest jednak silniejsze niż poniżej wymienionych przeze mnie leków. Oznacza to, że potrafi wypierać je z tych wiązań, powodując ich zwiększenie stężenia we krwi, a co za tym idzie nasilenie ich działania łącznie z wystąpieniem objawów niepożądanych i toksycznych. NALEŻY UWAŻAĆ JEŚLI PRZYJMUJEMY KTÓRYŚ Z PONIŻSZYCH LEKÓW I SKONSULTOWAĆ SIĘ PRZED ZAŻYCIEM IBUPROFENU!!!

Przy lekach przeciwcukrzycowych efektem nasilenia ich działania może być jak dobrze się domyślanie niedocukrzenie (hipoglikemia). Dodatkowym działaniem ubocznym związanym z pobudzeniem pewnych receptorów przy wysokich stężeniach leków przeciwcukrzycowych jest zmniejszenie napływu krwi do mięśnia sercowego, a w konsekwencji niedokrwienie serca.

Kolejną interakcją jest zmniejszenie przez ibuprofen skuteczności wielu leków hipotensyjnych = na nadciśnienie. Efektem może być wzrost ciśnienia tętniczego, mimo prawidłowo przyjmowanych leków. Dodatkowo może dojść również do zaburzeń pracy nerek. Do grupy leków szczególnie podatnych na obniżenie ich działania (choć ibuprofen robi to bardzo słabo) są leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE-inhibitory) – ich przykłady poniżej (oczywiście jest ich znacznie więcej – wybrałam te najczęściej spotykane).

Gdzie znajdziemy ibuprofen?

Drogie mamy!!! Często na opakowaniach syropów znajdują się tabele dawkowania preparatu. Niestety przedziały (zarówno wiekowe i wagowe) czasem są zbyt rozległe i może się zdarzyć, że podacie dziecku zbyt mało leku. Polecam sprawdzić sobie odpowiednie dawki na fantastycznie stworzonym przez Mamęginekolog kalkulatorze objętości syropu. Dla dzieci syrop podajemy zgodnie z ich wagą (jeśli między wiekiem a wagą w dawce powstają znaczne rozbieżności!).

To by było na tyle…

Zdrówka!

FarMatka